Of zij niet soms het gevoel heeft wat te missen.
“Wat je niet of nooit gehad hebt, kun je ook niet missen.”
Ik denk dat dit waar is, maar vraag me tegelijkertijd af of het ook helemaal klopt.
Instagram, Facebook, Twitter. Weinig mensen die er naast hun normale leven niet nog een ‘social’ leven op na houden. Zelfs de bejaarden van nu maken online events aan van hun bingo-avonden en ‘liken en sharen’ zich de rimpels uit hun hoofd om kans te maken op het winnen van speelgoedpakketten voor hun kleinkinderen.
Zo niet mijn zusje. De laatste der mohikanen die zich tot nu toe dapper stand heeft weten te houden in al het social media geweld. Ze liket niks, deelt niks, ze post geen selfies en de sporadische keren dat ze op een ‘boomerang’ te bewonderen is, zegt meer over mijn overmatige social media gebruik dan haar gebrek aan sociaal vermogen.
“Vorige week was ik uit met een vriendin, maar ze zat constant selfies te maken voor op Snapchat. Best een beetje gek eigenlijk.”
Ja. Best een beetje gek inderdaad.
En natuurlijk kijkt ze wel eens. Op mijn telefoon of die van mijn moeder. En ja, dan heeft ze wel eens het gevoel dat ze dingen mist. Dat wij wel weten dat nichtje S een nieuwe hond heeft of dat T en W (alwéér) uit elkaar zijn. Maar verder?
“Ik heb dit weekend Instagram van mijn telefoon verwijderd”, zeg ik dan ineens.
“Jij?! Waarom?”
“Om eens te zien of ik inderdaad wat mis.”
Ik vertel haar over mijn experiment. Over het liken, het delen, de perfecte plaatjes. Dat ik van social media houd, maar ook de mindere kanten zie en weer eens even wil weten hoe het zonder is.
“Maar zit je dan nu alleen voor een tijdje niet meer op Instagram of …?”
Als een betrapte junkie denk ik aan vanochtend. Toen ik met mijn telefoon in mijn hand stond, klaar om mijn dagelijkse ‘ochtend-tweet’ te verzenden. Vlak voordat ik op verzenden drukte besloot ik het niet te doen. Niet te delen. Niet te tweeten. Net zolang tot iemand me zou missen.
“En?”
Tot nu toe heeft nog niemand mij gemist.
Meisje Nooit Genoeg 
Nou dan zie je ook niet de foto waar ik jou vanmorgen in getagd heb, die van Georgina met Gordon krullen oid 😉
LikeLike
Wat in het vat zit… 😉
LikeLike
Mooi Sanne! Maar ik denk dat je altijd heel veel mist, meer dan je wel ziet, dus dat ik niet op Twitter Instagram of fb zit (maar bijvoorbeeld wel hier kijk) is een keuze voor waar ik wel tijd aan besteed.
Buiten rondkijken bijvoorbeeld. Of fijne stukjes zoals deze lezen. Ben benieuwd welke gedachten en ervaringen je overhoudt aan je experiment!
LikeLike
Je mist altijd meer dan je ziet. Mooi. En waarheid als een koe. Niet alleen online, maar ook offline. Ik heb nog wel eens de neiging niks te willen missen, terwijl dat gewoonweg onmogelijk. Dan beter genieten van inderdaad kleine dingen en wat vaker stilstaan bij zaken. Gelukkig is hier schrijven voor mij ook een vorm van ‘stilstaan’ en bewust met een situatie bezig zijn om het zo goed mogelijk op papier te krijgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het leuk om je stukjes te lezen, maar kijk niet elke dag of er iets op staat. Alleen als ‘s avonds laat helemaal klaar ben met alles wil ik wel eens kijken of er nog iets leuks gemeld is.
Dus missen…? Nee, niet direct, maar als ik te lang niets van je hoor, ja, dan zou ik dat wel missen ja.
Ga dus vooral door met leuke verhalen te schrijven en post ze alleen wanneer jij daar zin in en tijd voor hebt! Met een hartelijke groet
LikeLike
Gelukkig maar dat je niet dagelijks kijkt, want dan zou je flink teleurgesteld worden hier! 😉 Ik probeer hier wekelijks wat te posten, juist ook omdat ik denk dat dagelijks niet werkt. Niet voor mij (want stress om iedere dag wat te schrijven), maar ook niet voor de mensen die het lezen (want waarom zouden zij tijd vrij maken om íedere dag hier te kijken en te lezen?) En als ik eens een weekje oversla..dan ben ik gelukkig niet gelijk in paniek. Schrijven hier is mijn zen, dus dat zal ik zeker blijven doen 🙂
LikeLike
Ja een mooi experiment Sanne. Denk niet dat er een eenduudig antwoord is. Ik kijk niet vaak naar je fb. Maar die keren dat ik je verhaal lees ben ik altijd aangenaam verrast. Dus ga vooral door….
LikeGeliked door 1 persoon
Het voelt voor mij ook anders om mijn verhalen hier te schrijven en te delen, dan foto’s op Instagram plaatsen of iedere dag op Facebook vermelden wat ik heb gedaan. Gelukkig zit er verschil tussen en probeer ik die balans goed te houden. En met dit experiment sta ik er nog iets verder vanaf zodat ik het goed kan observeren (en er dan dus weer leuke stukjes over kan schrijven ;-))
LikeLike
Stomme is, ik had wel in de gaten dat ik ineens minder/geen Tweets van je zag. Maar kreeg nog wat oudere tweets van de dagen ervoor waardoor ik niet registreerde dat er geen nieuwe zag 😉 Alleen dus minder dan anders!
LikeLike
Hi Sanne,
Je blogs volg ik en IG en op Twitter sta je op negeren omdat je best heel veel tweets plaatst. Zo kan ik wel kijken als ik zin heb maar hoef ik niet de stroom te volgen. Ik geniet van het mooie van Social Media maar ik ervaar ook de last. Ik merk dat ik minder tijd aan echte mensen en dingen besteed als ik meer met mijn smarphone bezig ben en dat vind ik een kwalijk verschijnsel. Ik heb pas een boek gelezen over de achtergronden hoe FB etc. ons verslaafd maakt. Ik vond het een eyeopener. Ik veroordeel mezelf er nu minder om maar ik zoek nog wel een weg om het beheersbaar te houden. Ik probeer om voor 15:00 niet op Social Media te kijken of te reageren. Verder heb ik mijn aantal vrienden en mensen die ik volg op IG en Twitter flink beperkt. Ook schrijf ik minder reacties op blogs. De naam van het boek is ‘Is daar iemand? Hoe de smartphone ons leven beheerst’ van de journalist Wouter van Noort. Ik wil er nog een keer over bloggen.
Groetjes,
Dorothé
LikeLike
Haha! Ik moest best wel lachen en vond het tegelijkertijd aardig confronterend om te lezen dat je mij op Twitter op de negeerstand hebt staan. Want ja, Twitter is toch inderdaad wel mijn favoriete sociale medium (en mijn geheelonthouding daar heb ik uiteindelijk ook maar 2 dagen volgehouden – niet omdat ik het niet kan, maar omdat ik het niet wil). Het lastige vind ik dat ik sociale media ontzettend leuk vind en er ook vooral veel positiefs uithaal. Maar ik zie ook de keerzijde en baal soms als Sjoerd en ik ’s avonds naast elkaar op bank weer met het beeldscherm voor ons neus zitten. Tussen veel en niks zit een grote range, maar de kunst is de balans daarin houden en dat is soms best lastig. Ik heb inmiddels in ieder geval mijn FB eens goed opgeschoond en zal dat straks ook met IG weer eens doen. Ook op Twitter probeer ik niet constant mezelf de druk op te leggen op alles en iedereen te reageren of alles te willen/moeten volgen. Zoals Loessoep hier ook al reageerde: je mist altijd wel iets. En er moet ook wel tijd overblijven om buiten te beeldscherm te blijven leven 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat boek wat ik noemde gaat daar juist op in …. de balans vinden en zien waarom Social Media zo werken (eigenlijk intens gemeen en doortrapt) … enne ik vind jou erg leuk hoor, maar teveel van jou is niet leuk, daarom doseer ik jou op Twitter.
LikeLike