Het zijn de kleine dingen die het hem doen. Maar laten we niet vergeten dat het ook de kleine dingen zijn die het hem níet doen.

Zoals op de wc zitten en zien de toiletrol verwisseld moet worden. En dat je dat uiteraard eigenlijk al wist vóórdat je ging zitten (of eigenlijk de vorige keer dat je ging al aan zag komen…), maar ja, sommige kleine dingen schuif je gewoon liever voor je uit. Net zoals het bijvullen van de bak met kattenbrokjes, waarvan je gisteravond het laatste schepje eruit had gepakt maar dacht ‘dat doe ik morgen wel’. Om er die volgende ochtend, zonder koffie achter de kiezen, al vloekend aan herinnerd te worden dat die bak zich ’s nachts niet vanzelf laat vullen door kabouters en je nu alsnog in pyjama de koude schuur in moet.

Van uitstel komt afstel. Nu is dat in het geval van wc-papier natuurlijk een lastige (cq. smerige) zaak en zal ook de kat niet blij zijn als je uiteindelijk een keer in pyjama in de schuur tot de ontdekking komt dat ook daar de brokjes écht op zijn. Maar daar waar we de dingen die het hem niet doen nog wel eens vooruit willen schuiven, willen we de dingen die er wél toe doen ook wel eens in het wachtbankje laten zitten. En dat is misschien nog wel veel erger.

Want hoeveel moeite is het eigenlijk om dat ene meisje in de trein met die mooie henna op haar hand een compliment te geven? Er zou zomaar eens een mooi gesprek uit kunnen ontstaan. Over dat ze die henna zelf heeft aangebracht en dat ze nog veel meer met deze mhendi-kunst doet. Maar meestal komen we daar helemaal niks van te weten. Omdat we onze complimenten wel denken, maar niet uitspreken.

Is het angst? Of schaamte? Of zijn we bang hoe de ander zal reageren? En waarom bang? Ik heb zelf nooit de neiging gehad erop los te slaan als iemand zomaar een compliment maakte. En na het geven van een compliment ben ik nog nooit thuis gekomen met een blauw oog. Hoogstens heb ik wel eens iemand aan het stotteren gebracht. Of zelf een spontane stotteraanval gehad inclusief roodaanlopend hoofd. Omdat wildvreemde complimentjes van nog wildvreemdere mensen nou eenmaal niet zo vaak uit de lucht komen vallen.

En toch is het fijn. Om dingen niet eens uit te stellen tot afstel volgt, maar gewoon direct tot actie over te gaan. Want ja, het zijn de kleine dingen…
Dus verwissel die wc-rol, geef dat compliment. Het levert je niet alleen een mooiere wereld op, maar ook schonere billen.