“En, wat heb jij eigenlijk op je bucketlist staan?”
“Bucketlist? Bucketlist? Daar heb ik toch zó’n hekel aan hè!”

Mijn vriend kijkt mij aan met een gezicht dat ik ooit eerder heb gezien toen hij zijn gevoel bij voetbalvelden beschreef (“Voetbal? Dar ruikt naar grás en fríet!”) Hoewel ik niet zo goed begrijp hoe de geur van versgemaaid gras en versgebakken frietjes ook maar iets van walging kan opwekken, spreekt het gezicht van vriend boekdelen. Voetbal is vies en bucketlists zijn wellicht nog erger (dor gras en oud vet, zoiets). De opmerking over iets van een emmer en een druppel slik ik wijselijk maar even in. Een grote slok wijn lijkt me op dit moment beter op zijn plaats. We zijn immers op vakantie en het laatste wat ik wil is de pret bederven.

“Zijn er dan geen dingen die je graag nog wel een keer zou willen doen?”
“Mmm…weet ik niet. Vast wel. Maar waarom moet ik dat op een lijstje zetten?”
“Tja, omdat dat leuk is?”
“Leuk? Waarom is dat leuk?”
“Nou, omdat je je op die dingen zou kunnen verheugen. Een soort voorpret.”
“Want…alles wat op dat lijstje staat ga je ook doen?”
“Neehee! Nou ja, als je geluk hebt wel. Ligt er ook aan wat er allemaal op je lijstje staat natuurlijk.”
“En daarom vind ik het dus vette onzin.”
“Omdat?”
“Omdat het voor veel mensen gewoon een verkapte manier is om stoer te doen met alle dromen die ze nog hebben maar die ze toch niet gaan uitvoeren. En dan achteraf teleurgesteld zijn dat ze het allemaal niet hebben gedaan. Doe toch normaal joh! Als je iets wil moet je het doen. Niet op een lijstje zetten. Het is gewoon een hype. Iets wat blijkbaar moet en daarom doe ik er per definitie niet aan mee.”

De glazen worden bijgeschonken. Ik denk na over mijn eigen bucketlist maar bedenk me dat ik er eigenlijk ook nooit echt een heb gehad. Niet uit principe. Of vanwege een gebrek aan dromen. Maar meer omdat ik niet zo’n lange termijndenker ben. Later? Ooit? Meestal overkomen mijn dromen mij gewoon net zoals in mijn slaap: onverwachts en plotseling. Te laat om op te schrijven, maar vaak ook te mooi om te beschrijven. Mijn emmer is wat dat betreft eerder een grabbelton dan een nette lijst.

“Geen bucketlist dus.”
“Nee, geen bucketlist. Zwemmen met haaien, alle bergen ter wereld beklimmen, in een iglo slapen, neuspeuteren met panda’s…het zal mij een zorg zijn. Zolang ik het maar niet op een lijstje hoef te zetten.”
“Ik zou er anders niet rouwig om zijn als die pandasnotterbellen in mijn emmer bleven zitten. Heb ik er wel heel stoer mee kunnen pronken, maar bleek mijn leven helaas te saai om deze grote droom te kunnen afstrepen.”
“Dat is trouwens nog zoiets: dat je saai zou zijn als je geen groots en meeslepende dingen doet. Of geen buitenaards geweldige dromen hebt. Wat een onzin! Ik wil gewoon leuke dingen doen met jou. Thuis, hier, in de Achterhoek of van mijn part in Lutjebroek. Kan me niet schelen. Dan maar een saaie lul.”
“Ach, ik heb anders liever een saaie lul dan een omhooggevallen pik. Helemaal als die lul leuke dingen met me wil doen. In Lutjebroek. Klinkt eigenlijk veel spannender dan die Panda’s.”