“Maar, waar ik dus voor bel…die site hè, die ik je laatst had doorgestuurd. Met al die kortingen. Als je daar nu nog een ander e-mail adres bij gebruikt, dan kun je ook nog gratis een cadeaubon krijgen. Is een jaar geldig! En voor één euro extra krijg je hem thuis gestuurd. Of voor drie euro extra met geschenkverpakking! Kun je het nog cadeau doen aan iemand ook.”

Aan de telefoon heb ik mijn zusje. Aan de opwinding in haar stem hoor ik dat ze weer on a ‘cheap shopping spree’ is. Ze heeft een site gevonden waar allemaal bizarre kortingen op staan. En met bizar, bedoel ik dat de korting zo groot is dat je bepaalde spullen gewoon gratis kunt krijgen of, met een beetje handigheid, zelfs met geld retour! Daar moet je dan wel eerst een bepaalde ingewikkelde constructie met het op de goede volgorde invullen van verschillende kortingscodes voor doorlopen. Maar hé, daar draait een doorgewinterde koopjesjager zijn hand niet voor om!

Want een koopjesjager, dat is mijn zusje. En nog een goede ook. Hoe ze het doet weet ik niet, maar op de een of andere manier krijgt zij het altijd voor elkaar om met meer geld de stad uit te komen, dan ze er naartoe ging. En nog met vollere tassen ook.

“Kijk eens. Mooi hè? In de uitverkoop. Helft van de helft. En deze schoenen. Wat denk je? Raad eens? Voor maar twintig euro! Ja, ze waren eigenlijk tachtig en lagen helemaal niet bij de uitverkoop. Nou, daar trap ik dus mooi niet in! Ik heb die laarsjes al en weet dat ze van de vorige collectie zijn. Die kunnen dus nooit voor de nieuwprijs verkocht worden! Ben dus gewoon naar de kassa gelopen en heb dit gezegd. Ha! Nu heb ik goedkoop nieuwe laarzen en die andere zet ik gewoon op marktplaats, daar kan ik vast nog wel vijftig euro voor vangen.”

Uitverkoop en marktplaats. Als er twee dingen zijn die bij mijn zusje haar jagersinstinct aanwakkeren, dan zijn het deze wel. Slim inkopen en nog slimmer verkopen. Er zijn periodes dat het bij mijn ouders thuis eerder een online winkel lijkt, dan een plek waar mijn zusje woont. Ik geloof dat mijn oude kamer vrijwel permanent behuisd is met kartonnen dozen voor pakketjes die nog verzonden moeten worden. Iets waar mijn ouders overigens zelf ook van meeprofiteren. Immers, als er goedkoop twee leren jasjes gescoord kunnen worden, dan kan van die winst ook nog wel een derde jasje cadeau gedaan worden. En aangezien mijn zusje haar koopdrang niet van een vreemde heeft, is mijn moeder op haar beurt als een kind zo blij om een blauw voordeeltje aan haar zwarte, gele, groene en rode leren jasjes verzameling toe te voegen. “Maar dertig euro! Daar kun je het niet voor laten liggen!”

Nee, daar kun je het niet voor laten liggen. Tenzij je, net als ik, geen koopjesjager bent, maar een ‘nieuwe-collectie-slachtoffer.’ Zo iemand die al kriegel wordt als er van die graaibakken met afgeprijsde spullen staan. Rommel, chaos, wanorde. Ik heb me wel eens serieus afgevraagd of winkels het er stiekem om doen: alle uitverkoopartikelen op de meest inefficiënte manier presenteren, zodat je als klant (en potentieel slachtoffer) bijna wel gedwongen wordt om op de secuur neergehangen en netjes gepresenteerde nieuwe collectie af te stappen. Zou je meer betalen omdat het meer tijd kost om het mooi op een hangertje te hangen? Ik weet het niet. Maar ik weet wel dat ik op zo’n moment graag bereid ben om meer te betalen, puur vanwege het feit dat ik die gruwelijke graaibakken wil vermijden.

Zo niet mijn zusje. Die leeft volgens het motto: ‘Zonder afprijzing geen aanschaffing.’ Hoe groot haar shopdrang ook mag zijn, als er geen korting op zit, dan wordt het niet gekocht. Gelukkig laat ze zich niet zomaar voor één gat vangen en is er altijd wel een omweg te bedenken waardoor wel korting verkregen kan worden. Zo kun je met lang zoeken, best een webwinkel tegenkomen die merkproducten voor een net wat voordeliger prijsje verkoopt. Stuur de link van die winkel naar de shop zonder uitverkoop en geheid dat ze van schrik hun prijs alsnog wat scherper aanpassen.

“Hé, maar als je die cadeaubon nou met het e-mail adres van S. bestelt hè, dan kun je met je eigen e-mail ook nog een massage boeken. Gewoon die code invullen die ik je gaf en klaar is kees. Kost niks! Nee, het is echt geen grapje. Heb er van de week nog gratis mijn nagels laten doen. Ja, en mama een gezichtsbehandeling. Lekker hoor! Maar wacht, ik moet ophangen. De deurbel gaat. Ik denk die espressomachine die ik heb besteld. Nee, niet voor mezelf. Die heb ik al lang weer verkocht joh! Veertig euro winst! Kan ik mooi die zonnebril voor kopen die ik afgelopen week in de uitverkoop heb gezien.”

Met een zucht hang ik op. Ik word al moe als ik bedenk hoeveel moeite het kost om zoiets simpels als een zonnebril aan te schaffen. Waarom niet gewoon meteen naar de winkel gaan? Maar goed, ik ben dan ook eerder een lui doelwit dan een actieve jager. Misschien moet ik even wat aan mijn ontspanning gaan doen. Een massage, dat lijkt me wel wat.